Er is geen Bijbelboek dat zo’n grote invloed heeft gehad op onze kijk op God en de mens als de Romeinenbrief. De manier waarop wij naar onszelf, de mensen om ons heen en God kijken wordt nog steeds sterk bepaald door deze brief van Paulus. Reden te meer om ons te verdiepen in de vraag wat Paulus ons nu werkelijk wil leren, en wat ook niet. In januari/februari 2022 zal er een cursus van 6 avonden in Het Baken zijn over de Romeinenbrief. Als wij met een tijdmachine 2000 jaar terug zouden reizen, dan zouden we veel moeite hebben om het gedrag, de gedachten en de omgangsvormen van de mensen te begrijpen. Dat zou trouwens wederzijds zijn. De Romein, de Griek en de Jood, die we tegen zouden komen, zouden hetzelfde probleem hebben met ons. Toch zijn er diep van binnen bij ons dingen die zij ook hadden: verlangens naar geluk, waardering, invloed, voorspoed, intimiteit en sexualiteit. Hierin lijken we heel veel op de Romein, de Griek en de Jood uit de 1^ste eeuw na Christus. Paulus schrijft een brief naar een groep Jezus-volgelingen in de belangrijkste stad ter wereld: Rome. Zij worstelden met hun identiteit als groep. In het begin leken ze een Joodse sub-club te zijn. Maar in de loop van de tijd werd het gezelschap diverser van afkomst, multi-cultureler en groter. Eén ding hadden ze gemeenschappelijk: de overtuiging dat het herstel van de mens en de schepping was begonnen met en zou voleindigd worden door Jezus Christus. Ze noemde hem hun Heer: een titel die eigenlijk de keizers voor zichzelf claimden. Paulus laat zien hoe God, in Jezus Christus, Zijn aloude verlangen naar het herstel van de mens aan het uitvoeren was. Dit plan was God begonnen met Abraham, liep via Israël en zou zijn voltooiing vinden in de Messias. Dat herstel raakt aan alle vezels van ons bestaan. Het werkt door in onze omgang met God, met onze medemensen en ook met onszelf. Het grijpt in op dingen die diep in ons gebeuren, de dingen die ons drijven, onze gevoelens, onze verlangens, de dingen die we bedenken…